امروز بابا آخرین جلسه‌ی شیمی‌درمانی‌ش رو انجام داد. دوسه هفته دیگه قراره که یه آزمایشی بده و بعد از گرفتن نتایج آزمایش، سی‌تی‌اسکن و اگر خدا بخواد، بهبودی حاصل بشه. حس غریبی دارم. کمی خوشحالم درعین حال خیلی نگران. می‌دونم که باید ایمان داشته‌باشم و دعا کنم برای سلامتی‌ش. تنها کاری که توی این هفت‌ماهه از دست من براومده. خدا رو شکر هم روحیه‌ش خیلی خوبه و هم بنیه‌ی بدنی‌ش. با بی‌صبری منتظر خبرهای خوب از نتیجه‌ی آزمایش اوایل مهرماه و سی‌تی‌اسکن بعدشم.